بازیگری در سینما و تلویزیون نشر هرمس

کتاب بازیگری در سینما و تلویزیون نشر هرمس
پویایی تئاتر در برابر سکون سینما در نمایش های طولانی گاهی بازیگران به شکل طوطی وار ایفای نقش می کنند هر چند ممکن است منکر آن شوند یک بار رکس هریسون اعتراف کرد طی اجرای نمایش بانوی زیبای من در پرده دوم نگاهی به این فکر می‌کرد که بعد از اجرا شام چه بخورد صحنه تئاتر بنابر سرشت ذاتی خود فضایی را به وجود می‌آورد که در آن بسته به واکنش تماشاگر چیزهای مختلفی ممکن است که این اجرا روی دهد وقتی به نظر می‌رسد همه چیز با هم جفت و جور است بازیگران معمولاً می‌گویند امشب تماشاگران خوبی داشتیم هرگز نشنیده ام بازیگر تئاتر بگوید اجرای خوبی بود چون تمرین و آماده‌سازی خوبی داشتیم می دانیم که تمرین از هفته ها قبل شروع شده و بنابراین در زمان اجرا همه چیز علی الاصول تعیین شده و قطعی است به عبارت دیگر به تمام سوالات مربوط به تفسیر متن باید جواب داده شده باشد بازیگران شب های متوالی همان کلمات را به زبان می‌آورند و همان اعمال را انجام می‌دهند اما با وجود اینکه بازیگران قبل از هر اجرا خود را به همان روشی همیشگی آماده می کنند هر اجرا با دیگری فرق دارد همین احساس است که بسیاری از بازیگران را جذب صحنه تئاتر می کند صرفه نظر از اینکه همه چیز تا چه حد برنامه ریزی شده و قطعی است در اجرای یک اتفاق تازه است که هیچ جای واکنش فوری و آنی تماشاگران زنده تئاتر را نمی‌گیرد تنوع این واکنش در هر اجرا به عواملی چند بستگی دارد اگر بازیگران به اندازه کافی خوب باشند به لحاظ فنی تئاتر همواره مورد استقبال تماشاگران قرار می‌گیرد حتی اگر اجرا از دید بازیگران در حد متوسط باشد این حس اکتشاف خلاقه در هر اجرا برای بازیگران سینما وجود ندارد آنها باید آماده خلق یک نقش باشند و بدانند که به محض فیلمبرداری از یک اجرا دیگر به هیچ وجه امکان تغییر آن وجود ندارد به جز وودی آلن هیچ فیلمساز دیگری را نمی شناسند بعد از دیدن صحنه های گرفته شده مجاز به تکرار آنها تا رسیدن به نتیجه دلخواه باشد روش معمول در سینما این است که از هر صحنه به تعداد لازم برداشت‌های متعدد گرفته میشود آنگاه کارگردان تصمیم می گیرد به صحنه برود وقتی این تصمیم گرفته شد دیگر راه برگشتی وجود ندارد تکرار صحنه بعد از گذشت چند روز یا چند هفت امری نادر است و معمولاً به دلیل خرابی فیلم در لابراتوار اتفاق می‌افتد و نه تمایل کارگردان به فیلمبرداری مجدد و این برای بازیگر به این معناست که فقط یک بار فرصت داری کارت را درست انجام دهی مسئله اصلی تعیین هویت شخصیت و سپس انتخاب های ما در مورد این شخصیت و این دستمایه به خصوص است مطالعه ماده خام یا دستمایه در تئاتر و سینما تقریباً به یک شکل انجام می‌شود اما از آن پس به تکنیک خاصی برای ایفای عملی نقش شخصیت در برابر دوربین نیاز است لارنس الیویه درباره کار شخصیت می گوید به نظر من در تئاتر بازیگر می‌تواند درون شخصیت ساکن شود اما در سینما شخصیت باید درون بازیگر ساکن شود بسیار خوب پس الیویه گفته شخصیت باید در بازیگر ساکن شود اما جک لمون می گوید بیش از اینکه بخواهند بدانم شخصیت چگونه باید رفتار کند دوست دارم بدانم چگونه میتواند رفتار کند اگر بتوانم به طریق موجه و منطق راه جالب و هیجان انگیزی بیابم و انجام آن اصرار می‌کنند پس منظور این است که باید شخصیت را یافت و بعد احتمالاً یک گام فراتر رفت در سینما و تلویزیون این کار به فاجعه می‌انجامد یک تکه گوشت روی صحنه تئاتر در سینما تبدیل به ضیافتی کامل میشود اغلب بازیگران مشکلی با این یک گام اضافی ندارند از آن اغراق در بازیگری است اما مشکل بزرگ تر با بازیگری است که اصلاً اجازه نمیدهد بازی اش اتفاق بیفتد ترس از اغراق و زیاده روی منجر به بازی های بسیار کسل کننده و یکنواخت شده است شگرد کاربرد این است که درست ترین مناسب ترین و صادقانه ترین جا را پیدا کنید یکی از بهترین راه ها برای انجام این کار گوش کردن و واکنش نشان دادن است بله گوش کردن و واکنش نشان دادن بازیگر تئاتر باید به دو گروه واکنش نشان دهد یکی بازیگرانه مقابل خود و دیگری تماشاگران چون تک تک بازیگران واکنش‌های تماشاچیان را حس می‌کنند و به واسطه آن هر کدام به شیوه ای خاص خود تغییر رفتار می دهند نمایش در لحظه لحظه خود در حال تغییر است بازیگر سینما از چنین بازخوردی برخوردار نیست وقتی صحنه تمام می شود کارگردان ممکن است برای اصلاح بازی پیشنهادهایی ارائه کند اما مادامی که صحنه فیلمبرداری می‌شود بازیگر کاملاً تنهاست معروف است که کارگردان می خواست نمای نزدیک بگیرد اما بازیگران جان بود یعنی اینکه چشمها گنگ بود مطلقا فکری در آن دیده نمی شد ولی چطور میتوان کسی را آنجا نگه داشت
نویسنده: یان برنارد
 مترجم: محمد گذرآبادی
 بانک کتاب بیستک خرید آنلاین کتاب بازیگری در سینما و تلویزیون از سری کتاب های هنری را به شما عزیزان پیشنهاد می کند